Hard to sleep

Na het varen in Halong Bay zijn we na ruim 5 uur rijden (en dat voor 170 km) in Ninh Binh beland. Daar bekroop ons beiden een beetje het gevoel van 'wat doen we hier eigenlijk?'. En we zouden er nog wel twee hele dag blijven! Niet een gezellig stadje, de natuur leek ook niet heel bijzonder, het weer was best fris en er was geen andere toerist te bekennen......

Eerst maar wat eten (dan ziet de wereld er vaak alweer heel anders uit).
Echt een supergezellige avond gehad. Gegeten bij een restaurantje dat gerund wordt door een Vietnamese familie. Dochters in de bediening, want zij spreken wat Engels en ouders in de keuken. Echt zo'n 'stuif eens in restaurant'; waar nog plek is, schuiven mensen aan. Noren, Duitsers, andere Nederlanders. De hele avond zitten eten (en echt goed), drinken en kletsen.

De volgende ochtend hebben we onze treinticket omgeboekt voor die nacht ipv de nacht erna en een brommer gehuurd. 's Lands wijs 's lands eer, we storten ons in het verkeer (toeteren kunnen wij ook). Eenmaal het stadje achter ons gelaten reden we een schitterende natuur in. De omgeving wordt ook we het 'Halong Bay' op het land genoemd (oh ja, daarom wilden we hierheen). Een bootje gehuurd en 2 uur lang gevaren tussen de karstengebergten. Bijzonder waren de grotten waar je doorheen vaart waardoor je aan de andere kant van de berg belandt. Grotten van wel honderden meters lang met heel laag hangende stalactieten. Knap hoe die tengere vrouwtjes (alleen maar vrouwen!) de bootjes door de krappe ruimte manoeuvreren en hoe ze het überhaupt volhouden om 2 uur lang te roeien (in goed tempo).

Omdat we een dag minder wilden blijven hadden we onze tickets voor de nachttrein omgeboekt naar een nacht eerder. Ipv een softsleeper hadden we nu een hardsleeper en ipv met 4, liggen we nu met 6 mensen in een coupe. Het omboeken was al een hele toer in gebrekkig Engels en met gebaren, dus echt duidelijk wat we ons bij een hardsleeper voor moesten stellen kregen we niet. Nou, na 12 uur op een houten plank met een dun laagje schuimlaag (denk aan dikte strijkplank), is het ons volkomen duidelijk. Hard to sleep!!

Maar we zijn er, 'fris en fruitig' reden we om 10 uur het station binnen van onze volgende bestemming voor de aankomende drie dagen: Hue (een stad in het midden van dit enorm uitgestrekte land). Op ons wacht een luxe hotel met een zacht en groot bed (Simon heeft geboekt! ;-)).

Tot de volgende keer.
X Simon en Pascal